Voorjaarsskiën in Kaprun

De hoge temperaturen van de afgelopen weken lijken - vroeger dan normaal - het einde van dit skiseizoen in te luiden. De kans is klein dat de huidige sneeuwval daar verandering in kan brengen. Een echte wintersportfanaat bergt echter mid-maart zijn ski’s nog niet op; onder het motto ‘groen in het dal, maar wit op de berg’ trok ik naar Kaprun voor enkele dagen skiplezier op de gletsjer van de Kitzsteinhorn.

Drukte volgt de sneeuwkwaliteit

In het hogere gedeelte van dit skigebied, boven het Alpincenter (2450m) was de sneeuwkwaliteit gewoon goed, maar helaas was dat een publiek geheim. Aangezien de slushlinten doorheen bruine weides op de Maiskogel weinig aantrekkelijk waren, zocht iedereen zijn of haar skiplezier hogerop. In de voormiddag was het flink druk aan de Gletsjerjet gondels en Langwiedbahn zetellift met al gauw zo’n 20 minuten wachttijd. Wie hoog genoeg bleef en afdaalde tot maximaal de Kristallbahn kon deze wachtrijen goed vermijden.

Op de pistes was het door die drukte evenwel goed uitkijken. De beginners die normaal eerder hun bochtjes draaien op de makkelijke Maiskogel waren ook massaal richting het gletsjergebied getrokken. De pistes zijn hier net iets pittiger, des te meer omdat ze door de massa tegen de middag al sterk verspoord en buckelig waren. Gelukkig schrikt het bordje ‘Difficult slope’ bij de Maurersleeplift genoeg volk af zodat de zwarte 5a en 5b er heel de dag prima bijlagen. De 5a begint direct naast de sleeplift met een pittige hellingsgraad, neemt dan even een korte vlakke adempauze om met een smal steil stuk uit te monden in een platte uitloper. Een knalpiste uit de boekjes.

De heftige panelen die de Black Mamba aankondigen - dé piste voor onvervalste waaghalzen, aldus de liftmaatschappij - schrikten terecht iets minder af. Volledig akkoord dat het geen eenvoudig blauw pad is, maar deze speelse zwarte piste heeft meer weg van een kronkelend vrolijk rupsje dan van een angstaanjagende terrorslang. Ik bleef hier qua uitdaging wat op mijn honger zitten.

Midden maart al sneeuwtekort

Op de gletsjer lag er voldoende sneeuw om een goede pistekwaliteit te garanderen, al was het geen overvloed. Voor fijne freeridelijnen mag er hier zeker nog een pak bijvallen. Het contrast met het dal was des te groter. Dankzij eerder gespoten kunstsneeuw en een goede preparatie slaagt men er nog in om de dalafdaling open te houden als wit lint doorheen bruingroene alpenweiden. De sneeuw is zware slush en pittig om te skiën, al stond ik er nog wel van verbaasd hoe dik dit sneeuwdek nog is. Echter hakt de warmte er helaas stevig op in.