Skigebiedsreview: Venet

Velen zullen het skigebied Venet meermaals voorbij gereden zijn zonder er erg in te hebben. Ook ik. Op weg naar bekende ski-oorden als Ischgl, Nauders, Serfaus - Fiss - Ladis of de Arlberg. Het naastgelegen Landeck is een behoorlijke plaats, zeker met het daaraan geplakte Zams. Om die reden zijn de doorgaande routes als tunnels aangelegd en wordt het zicht op de skiberg je deels ontnomen. Niettemin is Venet een bezoekje waard.

Overschilderde pistekaart

De Venet wordt ontsloten door een skigebied met zo’n 22km aan piste. Toen wij er zaten waren de varianten van de rode 6 onderin dicht. Later bleek door een gebrek aan sneeuw op het pad dat als piste fungeerde, en dat op 1550 meter! Zo zie je maar weer wat een zuidelijke expositie kan doen. Vroeger stond er ook nog een dalafdaling naar Zams op de kaart. Deze staat overigens nog steeds op de grote pistekaart beneden en boven bij de pendelbaan. Die hebben ze simpelweg met wat wit overgeschilderd. Als je op de kaart kijkt, kun je deze piste vanaf het middenstation over de brede witte banen rechts bij de Staudacherhütte wel indenken. Waarschijnlijk was het aanleggen van kunstsneeuwinstallaties hier simpelweg te duur.

Klassieke liften

Investeringsbudget is er zo te zien weinig hier. Je ziet het terug in de liften. Er staan nogal wat klassiekers. Het meest recent is de besneeuwingsinstallatie voor piste 1. Wel helemaal van boven tot beneden, dus een kleine 1250 hoogtemeters!

Noord- en zuidzijde

Wat maakt dit skigebied nou zo bijzonder? Is het de oude pendelbaan met zijn middenstation dat via een bijzondere stalen constructie midden in de lucht werkt? Of de oude tweezitter die de fijne zuidwestzijde van het gebied ontsluit, waar je zo lekker in kunt onthaasten? Of misschien wel de twee lange rodelbanen, aan beide uiteinden van het gebied? Het leuke is toch vooral de rust, de fijne en afwisselende pistes en de prettige uitzichten. Zeker aan de zuidzijde lopen de pistes heel natuurlijk en voelt het echt alsof je op de hochalm aan het skiën bent. De noordzijde is wat sportiever, maar heeft ook de oefenlift, het funpark en de speeltuin. Neem je hier de afdaling vanaf de top tot Rifenal in één keer, kun je er zeker van zijn dat het zuur je in de benen loopt.

Aan de zuidzijde heb je de keuze uit de rodelbaan annex blauwe piste of de kronkelende rode, die eventueel ook weer op de blauwe piste uitkomt. Neem je het sleepad, dan moet je onderaan weer een heel stuk omhoog klunen om bij de lift te komen; niet ideaal. Wel leuk zijn de skiroute en de off-piste varianten aan deze kant van de berg. Je komt eigenlijk altijd wel weer bij de lift uit.

Panorama of authentiek lunchen

Om te pauzeren heb je niet veel opties. Het panoramarestaurant kijkt erg mooi weg richting Arlberg en Fisser Nordseite, de Jägerhütte is een echt schnapshol en de Zammer Alm de meest authentieke hut met goede keuken. Je gaat hier vooral heen voor de rust en de afwisselende pistes, en dan voor enkele dagen. Je gaat hier niet heen voor de moderne infrastructuur. Voor beginnende wintersporters is het ook niet ideaal, omdat je eigenlijk altijd helemaal omhoog moet.