Le Grand Bornand en La Clusaz, 1-8 januari 2022
Dit onderwerp gaat over de bestemming Massif des AravisEindelijk, na een coronawinter zonder al te veel mogelijkheden als Nederlander mochten we weer de alpen in! Dit maal mocht ik mensen aan het echte wintersporten laten snuffelen, en een goede setting leek me wel belangrijk. Dus graag een authentiek dorp, met een leuk skigebied voor alle niveau’s, voldoende kilometers, veel wandelpaden en loipes. En dan ook nog een beetje betaalbaar en niet te druk… Ja ja, dat is nogal een wensenlijst. Überhaupt haalbaar? Dat zal blijken.
Voor een goede prijs had ik een chalet in Le Grand Bornand gevonden. Daarmee werd aan zowat alle voorwaarden voldaan, want er staan veel loipes en sneeuwschoenroutes op de kaart. Samen met La Clusaz is er dik 200km piste voorhanden en bovendien is het niet al te ver rijden. Oostenrijks alternatief Bad Kleinkirchheim is verder weg.
Enfin, eenmaal onderweg is de rit erheen eenvoudig en snel, zonder klimmen en maar een half uurtje binnendoor. Wel een beetje groene rit erheen, maar gelukkig is het vanaf St. Jean de Sixt toch wit. De regen in de dagen ervoor had gelukkig niet alles weggespoeld.
Het dorp Le Grand Bornand bestaat uit twee delen: Village en Chinaillon. Het eerste bevat een centrum, dorpsplein, kerk en het langlaufcentrum, het tweede is het hart van het skigebied en een oud chaletdorpje aan de voet van Col de la Colombière. Rondom het skigebied van La Clusaz tref je nog meer kernen aan, waarvan het centrum het leukste eruit ziet, maar er ook mooie chalets te vinden zijn richting de Balme, langs de route richting Croix-Fry en bij Manigod zelf. Aan de Col de Merdassier staan vooral bouwsels uit de Plan neige-tijd. Praktisch, maar niet zo mooi.
De twee skigebieden kennen ieder een duidelijk eigen identiteit, waarbij er binnen La Clusaz weer onderscheid gemaakt kan worden tussen de pistes aan de kant van Clusaz en Balme en de hellingen in het Massif de Manigod. Le Grand Bornand telt ruim 80km aan afdalingen en La Clusaz 125km. Voeren we een correctie voor de vallijn door, dan blijft er nog altijd dik 150km over, waarbij beide gebieden zich zo’n 30km rijker rekenen. Handig om te weten is dat er in beide dorpen een goed skibusnetwerk loopt, en dat de verbinding onderling ook behoorlijk goed is. 
Laat ik beginnen met het bespreken van Le Grand Bornand. Dit kleine skigebied bevat een heel mooie mix van afdalingen, waardoor er voor ieder wat wils is. Heel veel hoogtemeters in één keer maak je er niet, maar de afwisseling is goed waardoor het niet snel verveelt. En als je wilt kun je alsnog vanaf de top helemaal naar Village afdalen, waardoor je nog dik 1000 hoogtemeters maakt. Vanaf Village lopen twee cabinebanen, waarvan de oude rode bakjes je naar een soort oefenplateau aan de rand van het skigebied brengt en de witte je meer richting Chinaillon. Lastig is wel dat je niet zo makkelijk van de ene kant naar de andere kant gaat, en daarvoor niet onder een aantal glijpaden uit komt. Niet ideaal voor beginnende snowboarders dus, maar gelukkig niet zo vlak dat je snel stilstaat. De lekkerste pistes vind je trouwens aan de kant van de Maroly en Terres Rouges. Fijne brede rode en blauwe racebanen. Ook een prima plek om voorzichtig te proeven aan off-piste, iets waar de skischolen dankbaar gebruik van maakten na de 30cm verse sneeuw halverwege de week. Vanaf daar kun je naar achter doorsteken naar het schilderachtige Col de Annes, waar een oude driezitter je naartoe brengt. De terugweg oogt spectaculair, maar de piste is nogal vlak en een beetje schuin op de helling. Snelheid houden en werken aan je koersvastheid dus. Vanaf het hoogste punt, de Mont Lachat, kun je langs drie kanten omlaag. Jammer genoeg was de freeridezone gesloten; de regenval had hier te veel sneeuw weggespoeld. Potentieel een hele leuke helling. De andere kanten zijn best steil, maar als je de rode Aiglon neemt is het wel te doen.
Nog een disclaimer: Bij ons zat de Tolar-lift meerdere dagen dicht. Om dan vanaf die kant terug naar Village te komen kost een heleboel moeite. Meerdere vlakke paden, enkele liften en als je een sleeplift wilt ontlopen, de afdaling helemaal vanaf de top (waarvan de condities later op de dag niet fantastisch meer zijn). Het verzamelpunt boven Village, bovenaan de Rosay 
Leuk verslag Bennie!
Maar je komt niet terug op de vraag waar je mee start, raakt het gebied uiteindelijk alle punten die je vooraf als vereisten had?😉
Staat al een tijdje op de lijst. Ik zou zelf denk ik liever in La Clusaz zitten en dan ook Espace Diamant meepakken ofzo.
La Clusaz
Het thuis van Candide Thovex. Een naam die een aantal van jullie hier vast wel eens gehoord hebben. Ook een plek die een heel aantal Nederlanders al vele jaren weet te boeien. Want er waren behoorlijk wat Nederlanders op vakantie en ik heb er meerdere gesproken. Ieder kwam er al jaren, hetzij op de camping, hetzij in een hotel of in een vast vakantiehuis. De plaats oogt bij binnenkomst flink groter dan het hierboven besproken Le Grand Bornand, en is ook iets drukker op de pistes. Echter was het in beide gebieden absoluut niet druk en waren de wachtrijen lang als je meer dan twee minuten moest aanschuiven. En ga je richting Manigod, dan is het gegarandeerd rustig.
De eerste keer met de bus die kant op was het wel even zoeken hoe we moesten gaan, want echt duidelijk welke lijn je moest hebben en hoe de liften in de praktijk met elkaar verbonden zijn is het niet. Tip: Stap op het Gare Routière in de Boulou, en ga er bij de eerstvolgende stop, de ijsbaan (is ook maar een goede vijf minuten lopen), weer uit. Je kunt een heel rondje door het oude centrum maken, wat best leuk is om te zien. Wat minder overzichtelijk dan de rechte hoofdstraat in Le Grand Bornand, maar wel sfeervol. Alleen zijn de winkeltjes wel weer dertien in een dozijn. Een gemiste kans denk ik.
Het skigebied: Dat verdeelt zich eigenlijk over drie tot vier sectoren: De L’Aiguille, Balme, Beauregard en Manigod. Vanuit het centrum kun je de ene kant op richting L’Aiguille en Balme, en de andere kant richting Beauregard en Manigod. Dat is meteen ook een keuze tussen sportiever en meer ontspannen. La Clusaz vind ik daarin dan ook een wat typisch gebied, dat van eenvoudige blauwe en enkele groene pistes meteen de stap maakt naar stevig rood en zwart. Een eenvoudige rode om wat verder op te warmen is zeldzaam, en vind je vooral bij de (sleep)liften van Merdassier en langs de zitlift op de Croix Fry.
Beginners halen hun hart op bovenop de Beauregard, die zijn naam eer aan doet en ook werkelijk een fantastisch uitzicht heeft op de omliggende bergketens. Al vind je de spectaculairste uitzichten bovenop de Col de la Balme, de Belvédère en Grand Chamois.
De spectaculairste pistes vind je op de Balme, waar er een fijne mix is van natuurlijk verlopende afdalingen, sportiviteit en zicht op de zaagtanden van de Chaine des Aravis. De rode afdalingen vanaf de Tochère helemaal terug naar de cabines is geweldig, met stevige drops, leuke windingen omlaag en rustiger stukken om heel even bij te komen. En er komt maar weinig volk, want je moet er een sleeplift voor nemen. Het stuk tussen de Bergerie en de Col de la Balme is een grote off-pistespeeltuin met enkele dieprode pistes. De blauwe vanaf de Bergerie helemaal naar beneden is een fantastisch glooiende carvebaan met enkele scherpe bochten om het ritme te breken (of te maken).
Heel anders zijn de rechttoe-rechtaan pistes meer richting het dorp zelf. De Fernuy en L’Aiguille zijn vooral steil en strak. Veel andere gebieden zouden hier de zwarte kleur aan hangen, maar zwart is in La Clusaz ook echt flink zwart.
Hoe anders zijn de pistes op de Beauregard en Tete Cabeau. Hier vind je lieflijke blauwe pistes en een heel lang blauw pad rondom de Beauregard. Dat is vanaf het punt dat de Belvédère erbij komt tevens een leerpad over Reblochon, inclusief boeren die het ter plaatse aanbieden. Erg leuk voor de kinderen, maar wel een flink stuk schaatsen en prikken. Snowboarders kunnen dit deel van het gebied beter vermijden. Het is namelijk de enige piste terug. De blauwe Coverie aan de andere kant van de weg is namelijk zo mogelijk nog vervelender en je moet alsnog een stuk met de sleeplift omhoog. Alwaar je op de fijnste blauwe en rode piste van het gebied wordt getrakteerd. Want de Régine Cavagnoud en Les Joux en Laquais zijn de heerlijkste carvepistes van het hele gebied. En door de ligging uitzonderlijk rustig. Ook best speels, door de bochten en heuveltjes in de piste.
Nu moet ik zeggen dat ik de Fernuy door een grote lawine vlak voor onze komst niet goed heb kunnen beoordelen, want een groot deel van de piste was compleet weggespoeld. Ook waren er een aantal andere pistes dicht, maar dat zijn blijkbaar meestal wel knelpunten.
Heeft het aan de verwachtingen voldaan? Zeker weten. Goed openbaar vervoer, veel wandelmogelijkheden en vriendelijke skipasprijzen (La Clusaz in voorverkoop of Le Grand Bornand los kon je al voor €200 voor 6 dagen kopen als volwassene. Combipas had geen korting maar kostte slechts €245).
Zeker in Le Grand Bornand zijn veel leuke berghutten te vinden met prima eten voor prima prijzen. La Clusaz heeft wat minder keuze op de berg, maar heeft rondom de ijsbaan en kerk ook heel wat restaurants en take-aways. Overal heb je voor een euro of 14 een goede plat du jour. Eet een hamburger met reblochon bij La Trace onder aan de Telecabine de la Balme, pak een paar fantastische stukken fried chicken (ze noemen het chicken nuggets) bij La Piste Bleue op de Beauregard, eet een pizza bij Le Neve vlakbij het dalstation van de Mont Lachat. Ga een drankje doen bij 1647, raak geïnspireerd door de kaart maar laat de te dure gerechten voor wat het is. Hooguit de plat du jour.
Enige reden dat ik er volgend jaar niet opnieuw naar toe ga is (naast dat het huis niet meer zo voordelig te boeken was) dat we met ons gemengde gezelschap niet echt lekker bij elkaar konden recreëren. De snowboarder bleef liever in Le Grand Bornand, de wandelaars liever rondom Croix Fry en Beauregard, evenals de voorzichtige vakantieskiër en ikzelf vermaakte me het beste op de Balme en de Belvédère.
Het centrale plein in La Clusaz 
Leuke reportage.
Wijn zijn er enige jaren geleden ook geweest en hebben ons er prima vermaakt. La Balme is best pittig en Manigod is kindvriendelijk, met name bij Croix Fry.