ooit verkeerschaos meegemaakt onderweg?

Pfffffff! Ik hoop voor iedereen dat dit soort ervaringen zo veel mogelijk worden meegemaakt.

Jup de Fernnpas vanaf Ulm. 3 uur gedaan over 15 km. Hele famillies die uitstapten en vooruit liepen en papa met de auto door lieten sukkelen.

Pannenkoek; een castrerende discus die door een agrarische autochtoon tussen je benen geramd wordt

2 maal verkeerschaos gehad tijdens de heen/terugreis van wintersport.
De eerste maal, ik denk dat het tijdens de kerstvakantie was 2001-2002 tijdens de trip naar Lermoos. Over het hele traject van 740 km heb ik toen +/- 22 uur gereden. Door de hevige sneeuwval tussen Stutgart en Ulm ongeveer 4 uur stilgestaan en dus maar een dutje gedaan. Daarna over het traject van de grenstunnel in Fussen tot Lermoos (richting fernpass) ongeveer 7 uurtkes gedaan.
Een tweede maal tijdens onze terugreis uit Livigno tijdens het karvaval verlof. Ook toen weer hevige sneeuwval. Ik denk dat het in 2006 of 2007 geweest moet zijn. Toen ook weer 24 uur gereden over een traject van 900 km. Door de sneeuwval toen gekozen om via Oostenrijk te rijden om dat aan de trein wachttijden waren van 3 à 4 uur. Maar ook hier zal alles dicht, met afgesloten snelwegen, pakken sneeuw.
Gelukkig had ik toen mijn eerste GPS, deze heeft onst toen telkens via de kleine wegen om de fille’s kunnen leiden.

Vanuit Frankrijk, via Zwitserland tot aan Koblenz geen sneeuw of iets. Vanaf daar tot aan Amsterdam alleen maar sneeuw sneeuw sneeuw. Koblez A’dam 9 uur…Beetje domper. Vooral in Nederland geen gang in te krijgen. Eenmaal thuisgekomen in Amsterdam in de binnenstad kwamen we met winterbandenn de bruggen over de gracht maar nauwelijks op…

Ergens rond '98 oid. IJzelfront in de regio Frankfurt / Hockenheim.
Nadat we twee vrachtwagens* waren gepasseerd reed ik over een viaduct waarvan het wegdek meer op Thialf leek dan op asfalt. Als ik toen had moeten remmen, had ik kansloos geweest.

  • Die lagen achterste voren, op hun kant in de berm met het nodige bergingsmaterieel er om heen.

al meerdere keren probleempjes meegemaakt van erge sneeuwval tot ijzel wat ik wel het ergste vind!!maar die ééne keer zo een 10tal jaar terug was wel heel erg,we besloten om eens snachts te rijden om verkeer te vermijden ,het was januari en het sneeuwde hier al om 22u in Belgie(Oudenaarde)dus vertrokken voor een rit van ong.890km naar Verbier,in Arlon was het al prijs ijzel en vrachtwagens die langs alle kanten geschoven waren,we zijn er nog juist tussen kunnen slalommen met veel risico om ook geblokkeerd te raken!!wat gelukkig niet het geval was,verder bleef het hevig sneeuwen tot we bijna ter plaatse waren ,totaal loss gereden moest ik dan nog voor de laatste 800m mijn sn-kettingen monteren!!wat niet goed lukte door de vermoeidheid en zijn terug gekeerd(300m) tot aan een benzinestation waar ze op 1minuut erop zaten door de pompbediende die mij omgerekend van zw/fr-12.5€ vroeg!!
doch daarna hebben we wel nog een goede skivakantie gehad en was alle leed vergeten !!!

Deze wintersport in januari ook weer een leuke. 19 jan terug naar huis vanuit grand massif. Geneve-Bern; 7 uur. beetje domper.

Ik denk ik ongeveer acht jaar geleden eerst de heenweg, 16 uur over gedaan. Stonden sneeuwpoppen naast de vangrail… Zolang stonden wij en mede weggebruikers stil door de enorme sneeuwval.

En toen de terugweg, midden DLD hele lange file gehad. Eenmaal bij de fileveroorzaker terechtgekomen zag we een Saab op de kop op de vangrail, kindersitjes hingen uit het wrak. Heb nooit geweten hoe de inzittenden het er vanaf gebracht hebben maar gezien de chaos denk ik niet heel best. Krijg het beeld tot op de dag van vandaag niet uit me kop en denk er nog altijd aan als ik een lang stuk rij en de zoveelste verplichte stop neem…

afgelopen zaterdag hadden we ook een mindere terugreis. Vanaf Flachauwinkl tot Drenthe hebben we sneeuw gehad 1100km! De files vielen mee aan onze kant dus uiteindelijk hebben we er bijn a 14 uur over gedaan. Aan de andere kant van de weg vlak bij Passau stond bij een wegversmalling een ca 15km lange file. De file was ontstaan door een ongeval alleen waren de wrakken al lang weer weggehaald en de weg was al weer vrij. Maar doordat er mensen in personenauto’s en vrachtauto’s lagen te slapen bleef de file staan. Ik heb wel 5 sneeuwschuivers in de file zien staan. En zelf reden er nieuwe sneeuwschuivers achteraan in de file. Ik heb verbaas me er nog steeds over dat dit niet allemaal beter gecommuniceerd werd door de politie. Volgens mij stonden die mensen er al een halve dag.

In feb. 2005 hebben we zo’n 22 uur gereden van Hochgurgl/Obergurgl naar Helmond. Er viel zoveel sneeuw, dat bepaalde delen van snelwegen werden afgesloten. Alle hotels langs de snelweg waren in een mum van tijd volgeboekt. Daar reed je dan in je auto zonder winterbanden (was in die tijd nog niet ‘verplicht’) op spekgladde heuvelweggetjes. Op de snelweg maakten auto’s (met NL kentekens) om de zoveel meter pirouettes. Op de snelweg stond je soms uren muurvast, mijn vrouw (was toen 7 maanden zwanger) stapte uit om langs de snel een wandeling te maken.

Ik rijd sindsdien elke winter op winterbanden richting de wintersport! Geloof niet dat ik dit nog ooit ga meemaken …

Het kan ook anders.
Ik denk, ergens rond 2005, besloten we met de trein naar de wintersport te gaan. Dat hadden we eerder gedaan, en dat was goed bevallen. 's Avonds opstappen in Utrecht, slapen in de trein, in alle vroegte aankomen in Innsbruck. Dan nog een aansluitende transfer naar onze bestemming. Je kunt dan zaterdagmiddag redelijk relaxed de eerste meters op de sneeuw maken.

Die keer ging dat anders. Na op tijd uit Utrecht te zijn vertrokken en na de reguliere tussenstop in Eindhoven bleef de trein wel heel lang staan in Venlo. We zagen allerlei mannetjes met gele hesjes druk bezig zijn. Waarmee was niet duidelijk. Via via vernamen wij dat er problemen waren met de Duitse spoorwegen, die de trein niet wilde toelaten op het spoor.
Enfin, het is een slaaptrein, dus we gingen slapen. Rond deze tijd ging de trein gelukkig weer rijden.

's Nachts werd ik wakker voor een plas. De trein stond stil. Nu wist ik dat dit niet bijzonder is. Een dergelijke gecharterde trein heeft een lage prioriteit op het spoor en moet regelmatig wachten op andere treinen. Je merkt daar 's nachts niet veel van en normaal is dat geen probleem. Ik keek naar buiten: we stonden op een verlaten station, van een grote stad gezien de grote stationsoverkapping. Even kijken of ik kan zien waar we zijn. SHIT Köln Hauptbahnhof! Gezien de tijd hadden we al ergens in Zuid Duitsland moeten zijn!
Weer mannetjes met gele hesjes. Na een lange tijd ging de trein rangeren.

Van de treinsteward (die er natuurlijk ook niets aan kon doen) begrepen we dat er problemen waren met de remmen van een van de (zeer oude) rijtuigen. Daarom wilde de DB de trein aanvankelijk niet accepteren. In Venlo was een noodreparatie uitgevoerd, maar al bij Keulen bleek het niet langer verantwoord om er mee door te rijden. Het desbetreffende rijtuig is toen uit de trein gehaald (vandaar het rangeren) en de passagiers van dat rijtuig zijn over de trein verdeeld. Hoe ze dat hebben gedaan weet ik nog steeds niet, aangezien het allemaal gereserveerde plaatsen waren en de trein volgeboekt was.

Het was inmiddels licht. De trein had nog steeds een lage prioriteit, alleen waren er nu veel meer treinen op het spoor waarvoor eindeloos gewacht moest worden. Pas in de avond arriveerden we in Innsbruck. De totale reis duurde meer dan 24 uur.

Wat bleef was niet zozeer de ergernis over de vertraging. Dat is te overkomen. Jammer van die gemiste halve dag skiën. Erger vond ik dat het duidelijk verouderde treinmaterieel ook technisch dermate versleten was dat er niet meer mee kon worden gereden. En het gevoel dat de Duitse spoorwegen kennelijk meer op de veiligheid zijn gefocust dan de Nederlandse.

Het was voor mij de laatste keer met de trein naar de wintersport.

Vertraging op weg naar de Alpen hoort er bij en calculeer je in. Maar in mijn eigen auto ben ik zelf verantwoordelijk voor de technische staat. De remmen van mijn auto werken gelukkig uitstekend :-)

Meivakantie 2007 na anderhalve week Gardameer. We moesten een dagje eerder vertrekken omdat zoonlief de volgende dag een tenniswedstrijd moest spelen voor het regio kampioenschap. Acht uur stil gestaan bij Ulm. s’Morgens om 4.00 uur thuis. Wedstrijd begon om 11.00 uur en we waren om 12.30 weer thuis. 6-0 en 6-1 verloren. Dank u.

Het is allemaal peanuts vergeleken met wat hierboven beschreven wordt, maar de terugweg vanuit Val Thorens afgelopen 2 februari startte ook niet al te best. In de nacht van vrijdag op zaterdag was forse sneeuwval voorspeld dus helemaal onverwacht kwam de vertraging niet. De weg naar beneden was 's ochtends 2 uur afgesloten om sneeuw te ruimen maar omdat het maar bleef sneeuwen was de weg verre van schoon.

Wij vertrokken om 7.30u in VT waarbij het stuk tot net voorbij Les Menuires voorspoedig verliep. Net voor St.Martin begon de ellende pas: stijgende bussen en auto’s die midden op de weg stil stonden om kettingen om te doen. Liftpersoneel (volgens mij de technici) was ingezet om te helpen met kettingen om te leggen. Dalend en stijgend verkeer werd om de beurt langs de kettingleggers gestuurd door de gendarmerie. Tot St.Martin duurde daardoor 2,5u en uiteindelijke waren we om 10.30u in Moutiers. Da’s dus 3 uur over ca 35 kilometer om de berg af te komen. Gelukkig verliep de rest van de reis wel voorspoedig :)

Vroegah gingen wij als studenten altijd lekker goedkoop met de bus naar de wintersport, zo ook die keer naar Tignes (met Snowtrex). Voor ons betekende dat opstappen in Amsterdam, Olympiaplein, als eersten. Vervolgens naar Utrecht, Eindhoven en door naar Maastricht om de laatste mensen op te pikken. Aangezien deze busreizen altijd vrijdag vertrokken is het niet lastig je voor te stellen dat we altijd al met flinke vertraging in Maastricht aankwamen. Maar goed, soort van ingecalculeerd, en door naar de Franse alpen.

Deze reis verliep echter anders: net over de grens met Luxemburg was er een probleem met een van de banden van de aanhanger… Na twee (!) uur gestuntel van de buschauffeur en de bijrijder werd besloten dan maar een boedelbak te laten komen. Uit Utrecht…

Weer 3 uur later konden we de reis voortzetten.

Ik heb dezelfde ervaring als @Paskal, maar dan ik meen drie of vier jaar geleden. Bijna tot aan Moutiers met kettingen gereden, en onderweg allemaal bussen omhoog die dwars stonden. Maar goed, na een uur of twee, drie bergen uit, ellende voorbij. Dachten we. In de Ardennen had het hard gesneeuwd en de nacht voordat wij er doorheen reden had het verkeer er helemaal stilgestaan. Met een vaartje van 20 a 30 km konden we op de rechtse baan door het spoor rijden, de linkerbaan was geheel onbegaanbaar. Maar goed, Ardennen uit, ellende voorbij. Dachten we. Net voorbij Weert begon het enorm te sneeuwen, wat door sneeuwschuivers en strooiers, ook vanwege het weinige verkeer, niet bij te houden was. Over de laatste 40 km naar huis vanaf net onder Eindhoven dus maar weer 30 gereden vanwege sneeuw.

2024 Met kleinkinderen, weer gebonden aan het hoogseizoen €€€

20 januari op de terugreis vanuit het zillertal ging alles in het begin uitstekend, maar rondom frankfurt ontzettend veel ijzel gehad. De hele auto onder het ijs, ruitenwissers die blokkeerde, 1 bak ellende. Bij het tankstation proberen de ruitenwissers vrij te maken. Had zelfs nog moeite om de tankdop los te krijgen. Ongeveer halve fles antivries spul op de ruiten gespoten…

Later bij Limburg a.d. Lahn nog gestopt voor de subway en toen zat er nog ijs op de antenne:

null

Ik was blij toen ik thuis kwam… :)

  1. 's Nachts (ik denk om een uur of 5) in de Twingo vertrokken richting Lermoos. Om 14.30 uur waren we 35 kilometer van onze bestemming verwijderd. De weg werd afgesloten, vanwege het lawinegevaar (dit was het jaar van de grote lawineramp in Galtür). Omrijden via Garmisch Partenkirchen. De kinderen ( 1 en 3 jaar oud) sliepen gelukkig. Om 23.00 uur waren we in Lermoos.

Afgelopen zaterdag: vertrokken om 8.00 uur. 's Nachts om 4.00 uur thuis. De kinderen (15 en 17 jaar oud) sliepen, of probeerden ons wakker te houden :-). Balen van de file? Ja, als je op de snelweg stil staat, is dat wel erg vervelend. Aan de andere kant: wij kunnen, ondanks de recessie, op wintersportvakantie. File is m.i. een luxeprobleem (zolang er maar geen ernstige ongelukken gebeuren).

  1. 's Nachts (ik denk om een uur of 5) in de Twingo vertrokken richting Lermoos. Om 14.30 uur waren we 35 kilometer van onze bestemming verwijderd. De weg werd afgesloten, vanwege het lawinegevaar (dit was het jaar van de grote lawineramp in Galtür). Omrijden via Garmisch Partenkirchen. De kinderen ( 1 en 3 jaar oud) sliepen gelukkig. Om 23.00 uur waren we in Lermoos.

Afgelopen zaterdag: vertrokken om 8.00 uur. 's Nachts om 4.00 uur thuis. De kinderen (15 en 17 jaar oud) sliepen, of probeerden ons wakker te houden :-). Balen van de file? Ja, als je op de snelweg stil staat, is dat wel erg vervelend. Aan de andere kant: wij kunnen, ondanks de recessie, op wintersportvakantie. File is m.i. een luxeprobleem (zolang er maar geen ernstige ongelukken gebeuren).

Afgelopen zaterdag Wildkogel-arena- Friesland 19,5 uur
Heel veel stau tot Nurnberg daarna sneeuw noord Duitsland en
ook in Nederland
En wat een drukte bij de tankstations
stau bij tanken stau bij de kassa stau bij de toiletten

We zijn met krokus op vrijdagnacht vertrokken richting kaprun, na 400 km in Duitsland in een sneeuwstorm terechtgekomen. Uiteindelijk zagen we zelfs de afritten niet meer.
Op een moment werd de weg versperd door vrachtwagens in schaar en iedereen moest stoppen en bijna niemand geraakte nog weg uitgezonderd 4x4, heb dan maar mijn kettingen gelegd (thule systeem met bevestiging op de bout, liggen op minder dan 5min op) zo een half uur gereden op 15cm sneeuw tot er een sneeuwruimer passeerde en er terug kon gereden worden.

In 2008 er uren over gedaan om vanuit Sölden Oostenrijk uit te komen. Was iets van een storm waardoor er bomen waren omgewaaid en de weg was geblokkeerd.

Coudron 28 feb. 2013 21:39

We zijn met krokus op vrijdagnacht vertrokken richting kaprun, na 400 km in Duitsland in een sneeuwstorm terechtgekomen. Uiteindelijk zagen we zelfs de afritten niet meer.
Op een moment werd de weg versperd door vrachtwagens in schaar en iedereen moest stoppen en bijna niemand geraakte nog weg uitgezonderd 4x4, heb dan maar mijn kettingen gelegd (thule systeem met bevestiging op de bout, liggen op minder dan 5min op) zo een half uur gereden op 15cm sneeuw tot er een sneeuwruimer passeerde en er terug kon gereden worden.

En we jakkeren als nederlander lekker door met een gangetje van 80/100 ofzo… typisch nederlandseuw

Ach en zelfs met onze smartphones en weerraporten. Op alles zijn wij voorbereid echter de terugreis wordt nogal eens gepland op de dagen dat het weer maximaal kloten is. 1 telefoontje naar het thuisfront, hoe wordt het weer? Indien je geen Wifi of databundeltje hebt…maar nee dan lees ik net dat je naar Drente in 1100km sneeuw hebt gereden. Manman stap in een hotel of pension à €50 - €75,-- per nacht met een heerlijk ontbijtje. Maar nee, den verantwoorden NL-er gaat rijden op het moment dat heel NL/Duitsland/Frankrijk besluit huiswaarts te gaan. Het ligt voornamelijk ook aan die fluttijden dat men wilt rijden. Op lange afstanden kan je altijd worden getroffen door onheil of onverwachte situaties maar 1100km in sneeuw rijden en hierover ‘klagen’ dan denk ik, ik hoop dat jullie een week moesten bijkomen van de ontspannen terugreis.
@Coudron: de angst is te horen van je medepassagiers. Ik kan mij voorstellen om ‘lekker’ als eerste een spoor te trekken maar echt wat heb ik een hekel aan gasten die denken in deze omstandigheden ik ben 5km/u sneller dan u dus aan de kant. Je schiet er geen zak mee op, bijna zat je buurman in je rechterflank, medepassagiers met zweet in handen en bilnaad maar…gelukkig hebben wij de beelden nog. Ik vind het fijn dat alles goed is afgelopen maar waarom dat betweterige ik rijd harder op sneeuw als u.

@Coudron: Kijk een 4 wiel aangedreven auto, erg handig http://www.dumpert.nl/mediabase/6531157/039d739d/inhalen_als…

@Gast712 bedankt voor je opbouwende kritiek. Ondanks mijn nieuwssite/weersite verslaving waarop aangegeven was dat er een enkele sneeuwbui te verwachten was zijn we toch overvallen door de sneeuwbui die ons als een pink-panter wolkje volgde. En ondanks dat we tijdens de rit nog met het thuisfront hebben gebeld die zeiden dat het halverwege Duitsland ging opklaren bleef de wolk ons volgen. Nu gaf ik al aan dat we ondanks de sneeuw er toch nog maar 14 uur over hadden gedaan maar dat neemt niet weg dat ik een dergelijke situatie nog nooit eerder heb meegemaakt.
En omdat je het blijkbaar zo graag wilt weten. 's avonds gewoon rustig de spullen uitgepakt en lekker gaan slapen. De volgende dag was alles weer normaal 4 wielaandrijving zorgt voor een hoop rust tijdens het rijden.
En gelukkig maak ik me niet zo druk om andermans situaties dan dat jij doet, dan had ik wel langer over gedaan om bij te komen.

@SaintUsuge: Ha den Hollander die denkt dat de 4x4 rust geeft. En is dit permanente 4 wielaandrijving of niet ook dat is iets wat een hoop mensen niet weten.

Denk eraan dat vierwielaandrijving slechts een verbeterde tweewielaandrijving is.
Alle vier de banden hebben een bepaald aandeel in de grip via de aandrijflijn, maar slechts twee ervan profiteren volledig van de kracht van de motor. Een auto met vierwielaandrijving kan op besneeuwde of gladde wegen niet beter remmen dan een auto met tweewielaandrijving.

Niemand die op 9 februari dit jaar lang heeft vastgestaan op de snelweg bij Pforzheim (vlak voor Stuttgart)?
Wij hebben op de terugweg van Galtür tot net buiten Oostenrijk de hele tijd zware sneeuwval gehad en traag moeten rijden. Er bleek dan nog een ongeval te zijn gebeurd in de tunnel bij Bregenz, waardoor deze net voordat wij daar waren werd afgesloten. We konden gelukkig nog net op tijd de afslag nemen om om te rijden door Bregenz. Daar was net een recordhoeveelheid sneeuw gevallen van 70 cm in de stad wat dus wel aangeeft hoe het daar rijden was… Het zag er wel prachtig uit al die sneeuw!
Daarna ging het vlot vooruit, tot dat er rond de middag plotseling een heftige sneeuwbui opdook boven ons hoofd die niet meer weg wilde gaan. Vlak voor die sneeuwbui vroegen we ons al af waarom er zo weinig tegenliggers waren, maar dat werd al snel duidelijk:p Resultaat: In meer dan 2 uur bijna niet vooruit gekomen! Gelukkig moesten wij bergaf, waardoor het uiteindelijk wel lukte om uit dat drama daar weg te geraken. Nog erger zag het er aan de andere kant van de snelweg uit waar men bergop moest: Overal stonden geschaarde vrachtwagens en ook auto’s konden nauwelijks omhoog komen… Wat een circus was het aan die kant! Voor die helling stond het verkeer dan ook gewoon over tientallen kilometers stil, inclusief de sneeuwschuivers:p Mensen gingen maar een eindje wandelen of in de sneeuw spelen, of slapen… Ik vraag me af hoe lang die mensen over hun heenreis hebben gedaan! Wij hadden uiteindelijk ‘maar’ tegen de 5 uur vertraging… De rest van de terugreis ging gelukkig wel vlot, waardoor we flink wat vertraging konden inhalen.

# skidagen seizoen 2014-2015: 35 :D

@TheTaalman Haldex koppeling. Dus bij normaal rijgedrag heb ik altijd genoeg grip. Met besneeuwde wegen zorgt dit ervoor dat de auto altijd voldoende grip heeft. In dagelijks gebruik rij ik ook veel op boeren paden of onverharde wegen. Daarbij probeer ik wel eens vol gas te geven als bijv. mijn linkerbanden op een betonweg staan terwijl de rechterbanden in de modder staan. Ik hoef het stuur dan niet aan te raken. De auto rijdt keurig netjes recht vooruit en corrigeert zelf alle gripverlies. Dit geeft mij tijdens de reis wel wat rust. Dat de auto net zo veel afstand nodig heeft om tot stilstand te komen als een elke andere auto is deze Ollander zich zeker van bewust.

@TheTaalman IK zit nu pas je reacties van andere topics te lezen. Ik lees dus nu pas dat jij een wijs en alwetend mand bent. Ik zal dus verder niet tegen je in gaan. Jij hebt toch gelijk.

@snowjan. 9 feb heb ik 5 1/2 uur gedaan om van Bregenz naar Ischgl te komen. 135 km, 1 1/2 uur bij normaal verkeerd. Was in de middag, wegen waren bij Bregenz goed schoon. Alleen drukte van de Arlbertunnel gooide wat roet in het eten…

Plaats een reactie