Tour rijdt langs geweldige skibergen

Het is de tijd van de Tour de France. Een tijd waarin het is toegestaan ’s middags heerlijk voor de TV te lummelen en te genieten van de sport, de Franse landschappen (de vele kasteeltjes) en de bergen, waar de wielrenners langs en doorheen razen. Vandaag en morgen zijn etappes die mij aan het hart gaan, want de tour rijdt echt dwars door mijn achtertuin. Wat zeg ik, de tour rijdt hemelsbreed nog geen 200 meter van mijn huis vandaan. Ook snellen de rijders vandaag en morgen langs geweldige skigebieden en toerskibergen.

Alpe d’Huez

Het feest der herkenning voor wintersporters begint als de renners vlak langs Bourg d’Oisans racen. Bij Allemont ligt een tussensprint. De meeste sprinters bungelen dan trouwens al achteraan het peleton, want de mannen zijn de Ornon bergcol al over. De renners gaan vlak onder Oz en Oisans door. Hierboven duiken de toppen en bergen op van het skigebied van Alpe d’Huez. Dit keer zit de Alpe d’Huez zelf niet in de tour, maar ik verwacht dat de helikopters en drones mooie beelden maken van dit fijne gebied.

Saint Jean d’Arves

Na de beklimming van de Croix de Fer komen de renners door Saint Jean d’Arves en Saint Sorlin d’Arves in het skigebied van Les Sybelles. Dit zijn bekende gebieden voor veel Nederlanders. Om daarna, met een snelheid hoger dan menig wintersporter, richting het dal te knallen. Dan rijden ze een van ’s werelds meest beroemde cols omhoog, namelijk de combinatie van de Telégraphe en de Galibier. Hier komt de tour in mijn thuisgebied.

Valloire

Vlak boven de Telégraphe zal de karavaan door het dorpje Valloire trekken. Een leuk dorpje waar ik afgelopen winter heerlijk geskied heb.

Galibier en Lautaret

Hoe hoger we komen hoe ruiger de bergen worden. De wielrenners zullen naar adem snakken op de steile hellingen van de Galibier. Hier zijn we aan de rand van het hooggebergte en aan de voet van het Ecrins massief. Vanaf de Galibier kijk je naar de bergen waar La Grave zich bevindt. De bergen waar ik vaak mijn eerste en laatste bochten van het seizoen maak, net iets boven de in de winter geopende Lautaret. De Galibier is in de winter gesloten en het openen is aardig wat werk elk voorjaar.

De afdaling van de Galibier geeft één van de meest oogverblindende uitzichten in de Alpen. Het uitzicht op de skibare (toerskiën) gletsjers van de Lautaret en zelfs de allerhoogste berg van het Ecrins massief is goed te zien. Vlak langs de weg, waar de wielrenners zich hard naar beneden laten storten, kun je bijna elke vierkante meter toerskiën. Vaste bezoekers van de website hebben al aardig wat skibeelden langs zien komen van de hellingen boven de weg, die van de Galibier naar Briançon voert.

Serre Chevalier

De finish ligt in Chantemerle net na Monetier les bains in het skigebied van Serre Chevalier Een gebied waar sportieve wintersporters heel veel plezier beleven. Mooie uitdagende pistes, geweldige off-piste en enorm uitgestrekt. En dat alles ook erg sneeuwzeker. Dat is bijna niet te geloven als je de zonnige beelden van de tour ziet maar zoals jullie weten, sneeuwt het vaak en behoorlijk in deze hoek van de Franse Zuidalpen.

Les Orres, Le Sauze en Reallon

Donderdag zakt de tour eerst flink naar het zuiden. Na Briançon rijden ze door mijn dorp (L’Argentière-la-Bessée). Om daarna richting Embrun en het grote stuwmeer van Serre Ponçon te rijden. Langs dit meer vind je de kleine geheimtips zoals Réallon en Le Sauze. Gebiedjes waar je leuke dagen kunt hebben als de sneeuw goed is. Vergeet dan ook Crevoux niet. Een groter en lekker speels gebied is Les Orres vlak boven Embrun (waar de tour vrijdag start trouwens). Na deze zuidelijke richting op donderdagochtend gaan de mannen weer terug naar het noorden, maar niet zonder eerst ietsje naar het oosten te rijden.

Vars

Over de Col de Vars en via het skigebied van Vars komen de wielrenners langs kilometers lange skibare bergen. Bergen waar ik dit jaar mijn seizoen heb afgesloten (en een paar dagen ervoor hier) en waar ik trouwens ook aardig wat vroege bochtjes heb gemaakt. Ondanks (en dankzij) het feit dat de Col de Vars bijna de gehele winter geopend is, kun je hier geweldig toerskiën van vroeg tot laat in het seizoen. De hellingen om deze col heen zijn echte toerski-klassiekers waar ik menige poederfoto heb geschoten.

Na de col suizen de wielrenners door het dorpje van Vars, dit zal snel gaan want de weg is hier steil. Deze hellingen zullen veel wintersporters kennen want Vars is een leuk skigebied samen met Risoul. Deze winter heb ik daar onderstaande review opgenomen:

Queyras

Eenmaal onder Vars en na Guillestre klimmen de renners langs de rivier de Guil omhoog de Queyras in. Dit is het gebergte waar je slechts een paar kleine skigebiedjes vindt, maar wel een heleboel geweldige skimogelijkheden. De gebiedjes als Ceillac, Saint Veran en Abriès zijn absolute aanraders, zeker tijdens of vlak na een retour d’est. Echter, zoals je tijdens de tour zult zien, zijn de wegen smal en bergachtig. Je kunt je voorstellen hoe dat er allemaal bij ligt als er meters sneeuw zijn gevallen. Buiten die lastige wegen is het sowieso nogal een rit vanuit Nederland.

Izoard

De verwachting is dat we op de top van de Izoard weten wie de tour gaat winnen. Deze beroemde klim is een echte scherprechter wat wielrennen betreft. Skiërs kunnen hier gemoedelijker cruisen in het kleine gebiedje van Arvieux. Toerskiërs kunnen hun hart ophalen op bergen als de Côte Belle, Lasseron en de Arpelin. Op onze site hebben we al aardig wat actie-poeder-foto’s gepost van deze geweldige bergen. De wielrenners zullen tijdens de klim vooral last hebben van de warmte maar in de winter is deze hoek, op een steenworp afstand van Serre Chevalier, ijskoud en staat deze garant voor de meest geweldige poeder.

Ik weet één ding zeker: ik ga de Tour in mijn achtertuin bekijken en eveneens genieten van de geweldige beelden die we gaan zien van de bergen, waar het in de winter zo mooi skiën is.