Pure bergbeleving in de Heidelberger Hütte

Wil je betaalbaar slapen en traditioneel Oostenrijks eten in een authentieke hut middenin de natuur, dan is de Heidelberger Hütte vlakbij Ischgl een must! Ben je een fanatieke toerskiër, dan is deze hut helemaal geweldig. Deze hut is na een heerlijke ochtend freeriden of toeren super voor een stevige lunch, maar wil je nog langer verblijven in de onbewoonde wereld, dan kun je hier ook overnachten! Luxe hoef je niet te verwachten, want de hut bestaat al vanaf 1889 en is nog vrij traditioneel, maar een beleving is het zeker!

Skitoeren ipv freeriden

Een aantal weken van te voren hebben we geboekt en het was even spannend hoe de sneeuwcondities en het weer zouden zijn op de dag dat we in de Heidelberger Hütte gaan overnachten. ‘s Ochtends skiën we heerlijk in het grote gebied van Ischgl. Helaas is het lawinegevaar drie en ook al hebben we de off-piste route naar de Heidelberger Hütte al eerder geskied, het lijkt ons nu een te groot risico om via het overigens geweldige terrein naar de Heidelberger Hütte af te dalen. Gelukkig hebben we onze vellen mee dus onderaan piste 40 starten we onze toer omhoog.

Zweten, hijgen, spierpijn en blaren

Het pad naar de Heidelberger Hütte is niet heel spannend en loopt hobbelig en geleidelijk naar boven. Een uurtje lopen we stevig door, langzaam krijgen we het al iets warmer en gaan er wat lagen kleding uit. De uitzichten zijn prachtig en ons vermoeden dat het lawinegevaar te hoog is om skiënd in hoog alpine terrein af te dalen wordt bevestigd als rechts naast ons een lawine rustig naar beneden komt glijden en tot stilstand komt in de greppel een aantal meter bij ons vandaan. Blij en opgelucht lopen we door om even later op een rots te pauzeren. Hier zijn we al een heel stuk uit het skigebied en de rust van de natuur geeft een speciaal gevoel. Enkel een paar skiërs die geluncht hebben bij de hut skiën langs ons vrolijk en bemoedigend roepend: “Ist nicht weit mehr”. Als we de GPS checken blijkt het nog zo’n kleine drie kilometer te zijn. Best nog wel een stuk dus. Zwetend en hijgend lopen we verder, langzaam beginnen de benen toch wat te verzuren.

Bergsteiger eten

Eindelijk komen we aan bij de hut. Terwijl de zon achter de bergtoppen verdwijnt zien we de hut al liggen. Eenmaal aangekomen halen we de vellen van de ski’s en zijn we blij dat de skischoenen uit mogen! De kamers hebben geen sleutels en er valt ook weinig op slot te doen. De oude houten vloeren en muren kraken net zoals de oude stapelbedden en slaapzalen. Er zijn kamers voor maar liefst 20 personen, waar 10 personen naast elkaar boven en 10 personen naast elkaar in het onderste deel van het grote stapelbed slapen. Dit leek ons wel erg knus dus zijn we blij met de 25 euro pp die we extra betaald hebben voor een eigen bed in een tweepersoons slaapkamer(tje). Er zijn douches op de gang en voor twee euro kan je drie minuten douchen, ik besluit er na onze tocht van vandaag vier euro in te gooien en geniet van de wel zes minuten warme douche tijd! Om half zeven staat er een heerlijke maaltijd voor ons klaar. En geloof me, na de inspanning van vandaag ben ik erg blij met het echte “bergsteiger” eten. Terwijl je me normaal blij zou maken met salades in plaats van pasta en schnitzels, smaakt het nu heerlijk!

Je vermaken in een hut

We zitten zo afgelegen dat telefoons geen bereik hebben, tv’s en internet hebben ze hier nog niet uitgevonden en boeken zijn te zwaar om mee te nemen… Er worden dus veel spelletjes gespeeld. Na een heel aantal potjes verloren te hebben van Floris gaan we naar boven, naar onze kamer 18, op het iets te harde matras van het krakende stapelbed met fleece deken, vallen we redelijk snel in slaap. Om 6.45 uur worden we wakker door het licht dat door het raam naar binnen schijnt. En wat toch elke keer weer een verassing is: het heeft gesneeuwd! Het ontbijtje smaakt goed en om 8.00 uur staan we al op de ski’s. Veel wintersporters die hier overnachten huren een gids om mooie skitoeren te kunnen maken vanaf de hut. Wij pakken deze ochtend het lange pad terug naar de bewoonde wereld om als eerste op lekker geprepareerde afdalingen met een vers laagje sneeuw te skiën.

Ophaalservice

Wil je liever opgehaald en teruggebracht worden in plaats van off-piste met een gids, wandelend of skitoerend bij de hut te komen, omdat je bijvoorbeeld ook spullen bij je hebt voor overnachting, dan is dit na een telefoontje makkelijk te regelen. De hut verwelkomt overigens ook graag gezinnen met kinderen. En voor vriendengroepen lijkt het me super gezellig en voordelig in de grote kamers te overnachten, na een dag toeren en freeriden slaap je hopelijk wel door het gesnurk van je buurman of buurvrouw heen. Voor ons was het een bijzondere ervaring. De stilte van de natuur, het uitzicht van de witte bergen, de frisse berglucht…wat een beleving, dat went nooit…