Fotoreport: Voorjaarscondities in Franse Alpen
Het is warm in de Alpen, erg warm voor de tijd van het jaar. De sneeuw kan dit gelukkig prima hebben. Zeker in de Franse Alpen waar de wolken weg bleven. Dit leverde voorjaarscondities op. Ik kan daar altijd enorm van genieten. Heerlijke zachte sneeuw en na het skiën een koud biertje op het terras. Lekkere sneeuw en geen koude vingers. Prima toch? Naast de pistes wordt het wel steeds moeilijker om poeder te vinden. Maar, daar komt perfecte voorjaarssneeuw voor terug. Dat is ook genieten. En nog eenvoudiger skiën dan poeder ook…
Toerskiën - ski de printemps
Vroeger werd toerskiën in Frankrijk ook wel ski de printemps genoemd. Want men vertrok alleen op toerski’s als de winter voorbij was. Vroeg op pad op harde sneeuw en als de zon de sneeuw een beetje had opgewarmd omlaag door de heerlijke firn. Waarom? In het voorjaar zijn lawines makkelijker te voorspellen. Tenminste als je op harde voorjaarssneeuw skiet. En er is niets makkelijker dan het skiën op goede firn. Alsof de gehele helling perfect is geprepareerd. Dus nu de condities voorjaarsachtig zijn, kozen wij, met de drukte in de skigebieden, om op zuidhellingen te gaan toerskiën. Dat was geen slechte keuze.
Snelle klim, maar minder snel dan een Gems
We klommen omhoog naast de weg van de Col de Lautaret. Naast deze hoog gelegen bergcol stikt het van de toerskitochten. Om de honderd meter vertrekt er wel een tocht. Mooie noordhellingen die lekker koud blijven of warme zuidhellingen waar je in het voorjaar perfecte voorjaarssneeuw kunt vinden. Dit keer klommen wij dus omhoog in de zuidhelling, onder de enorme kalkberg van de Tête de Colombe. Het doel was een erg steil en indrukwekkend zuidcouloir. Het klimmen in deze harde sneeuw op toerski’s gaat snel, want je hoeft geen spoor in de diepe sneeuw te maken. Maar de tientallen Gemzen om ons heen maakten duidelijk dat wij in de bergen niets voorstellen. Wat klimmen die beesten snel!
Steil couloir
Eenmaal halverwege in het couloir bleek er net te weinig sneeuw te liggen om te kunnen skiën. Jammer. Want geen top. Maar heel lang duurde de teleurstelling niet. Want wat een geweldige afdaling lag er voor ons. met de hoogste bergen van het Oisans massief op de achtergrond knalden we door de voorjaarssneeuw naar beneden. Meer dan 1000 hoogtemeters in een keer naar beneden. Per bocht werd de lach op ons gezicht groter. Wat een heerlijke condities. En wat is toerskiën in het voorjaar toch lekker.
Ook een keertje toerskiën
Het voorjaar is echt het moment om kennis te maken met toerskiën. Ben je een beetje sportief. Hou je van de natuur? En geniet je van hellingen zonder ook maar een spoor. Doe dan een keer een toerskicursus of ga een keer met een gids mee. Ik kan je verzekeren dat je verslaafd raakt. En, dat je maar één afdaling per dag doet? Dat maakt na zo’n dag in de bergen echt helemaal niets meer uit! Zo mooi is het!
Wie van jullie zou wel eens willen toerskiën?
Lekker foto’s Rogier!
Ik weet niet of ik aan 1 afdaling op een dag genoeg zou hebben, maar vrees dat het conditioneel zo zwaar is dat ik waarschijnlijk blij ben als ik na die ene afdeling beneden ben.
Dat lijkt me een geweldige activiteit als je dicht bij de bergen woont.
Voor die ene week per jaar dat ik er ben wil ik meer dan 1 afdaling per dag…
En dat zijn geen gemzen, dat zijn dahus ;)
@taman Nee, want ik heb ze op een Dahu manier proberen te vangen. En dat lukte niet… Ook heb ik Berry niet gezien. ;-)