Skijuwel Alpbachtal - Wildschönau, 16-3-2017

Het was weer eens prachtig weer en de sneeuw nog behoorlijk goed. Tijd om weer eens één van de vele mogelijkheden van mijn Superskicard te benutten. Ditmaal was het Skijuwel aan de beurt. Vanuit richting Kitzbühel bleek de afslag naar Wildschönau makkelijk te missen, dus een toertje Wörgl was er meteen bij inbegrepen. Vanuit die kant kom je eerst door Niederau. Aangezien dit deelgebiedje hoog aangeschreven staat bij de community hier leek me het een prima startplek. Sinds 2012 zijn het Alpbachtal en Wildschönau met elkaar verbonden, resulterend in 109 kilometer gevarieerd pistenaanbod. Een deel hiervan ligt in deelgebieden, waarvan Niederau en Reith im Alpbachtal de grootsten zijn.

Zoals je kunt zien heeft Niederau een compleet aanbod aan pistes, maar van de top helemaal naar beneden is een stevige uitdaging voor beginners. Gelukkig is de rode 24 bijzonder breed en de rode 19 niet zo heel moeilijk.

Breed genoeg, maar best wel steil.

Prachtig weer!

Uitzicht op de Hohe Salve.

Het dal is al in voorjaarstooi.
Zoals je onderhand van me gewend bent zoek ik de rustige plekjes wel uit, dus ook hier was bijna niemand op de piste. Zodoende was ik in een uurtje overal wel geweest en werd het tijd om door te rijden naar Auffach. Hier was het toch wel wat drukker, dus parkeren bij de lift zelf zat er niet in. Om half elf kan dat natuurlijk een keer gebeuren. Gelukkig was er geen wachttijd meer voor de lift. Vanaf volgend seizoen wordt de capaciteit van de Schatzbergbahn flink verhoogd, dus de kans op lange rijen is dan behoorlijk klein.

Bovenin is de sneeuw nog uitstekend.

Ook op de Schatzberg weer behoorlijk brede pistes. Het corduroy is helaas al behoorlijk verspoord, maar gelukkig nog niet boterzacht.
Gezien de hoge temperaturen leek het me verstandig zo veel mogelijk kilometers te maken en door te steken naar het Alpbachtal.

De rode 13 op weg naar het middenstation van de niet zo fantasievol genaamde Verbindungsbahn. Helaas geen dalafdaling naar Inneralpbach dus, maar gezien de groene hellingen wel een verstandige keuze.

Richting Greitalm ligt er nog mooi winters bij.

Reith im Alpbachtal daarentegen heeft zich al aan het voorjaar overgegeven.

De zwarte 41 lag er nog prachtig bij. En veel beter te doen dan het rode stuk van de dalafdaling. Wat een buckelfestijn was dat geworden zeg!
Helaas deed de zon zijn werk goed en werden er in rap tempo slushbuckels aangelegd in de resulterende zachte sneeuw. Een dagje werken dus. Gelukkig werden de broodnodige rustmomentjes opgeleukt door de vele impressies die de dalen te bieden hebben, zoals deze houtkunst.

Ga je naar het hoogste punt van het gebied, achter de Wiedersberger Horn, dan heb je bij goed weer uitzicht op heel veel toeristentrekkers in de buurt.

Kaltenbach/Hochzillertal

Mayrhofen/Penken

De Achensee

Nog een tijdje blijven hangen bij de Hornlift 2000. Hier is tevens het off-piste paradijs van het Alpbachtal, met als hoogtepunt de skiroute terug naar Inneralpbach. Om over de piste terug te gaan naar de Verbindungsbahn moet je eerst weer terug naar het centrale punt op de Gmahkopf en goed opletten dat je de juiste afslag neemt. Anders sta je weer bij de Gmahbahn, of erger nog, bij de Wiedersbergerhornbahn. Het Alpbachtal heeft wel een aantal langere blauwe pistes, maar het gebied ontbeert blauwe dalafdalingen. Gelukkig heeft afdaling 47 voor het lastiger gedeelte een blauwe variant, waardoor je na een aantal lessen toch naar het dal kan skiën als beginner.
Wildschönau/Auffach heeft officieel geen blauwe pistes, behalve bij oefenlift Hohlriederalm. Gelukkig zijn de meeste rode afdalingen niet heel moeilijk. Afdaling 12 en 2 zijn goed te doen, en zelfs door naar het dal is bij stevige sneeuw prima te doen. Met zachte sneeuw zoals op deze dag was het geen aanrader als korte bochten niet zo je ding zijn. Gelukkig hielpen mijn all-mountains me prima door de slush, maar om 15u werd het onderin toch wel echt waterskiën.

Voor mij was het grootste selling point van dit gebied de fantastische uitzichten.
Wat me wat tegenviel was de lengte van de meeste afdalingen. Op de dalafdalingen na sta je vrij vlot weer bij een lift te wachten. Daarnaast zijn de mogelijkheden voor echte beginners aan het begin en het eind van het seizoen wat beperkt. Er zijn veel oefenliften, maar die liggen wel behoorlijk verspreid door de dalen. Daarnaast zijn ze ook alleen januari en februari in gebruik, voornamelijk doordat het dal-liften zijn en er anders niet tegenaan te spuiten is met kunstsneeuw.
Ik heb me er goed vermaakt, en kan me goed voorstellen dat het gebied ook na een week nog niet verveelt. Grote kans dat je me er nog een keer terugvind!