En toen was het over! (voorlopig?)

Dit onderwerp gaat over de bestemming Zillertal Arena, Hintertuxer Gletscher en Zillertal 3000

Tjonge, heftig verhaal Michel. Gelukkig kijk je op een positieve manier naar de toekomst.
Hou die gedachte vast en veel sterkte met de genezing.

Hey @Benny

Zoals @Bien al zegt: een thermosflesje gaat goed en als ik er geen zin in heb wordt het een espresso naast het koffiezetapparaat. Ach je wordt steeds handiger en vindingrijk. Gek genoeg drink ik meer thee dan koffie, terwijl ik haast nooit thee dronk…
@Tiny-m @Para @Bennie @Bien @michelr en @danceaxel bedankt voor de support, thumb up ;-)

*bericht bewerkt door MichelV op 21 feb 2017 20:55

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

Klinkt gek maar wat dacht je van een rollator om dingen te verplaatsen. Na mijn knie operatie zat ik ook te klooien met kopjes en glazen. Toen kwam ineens iemand met een rollator aanzetten en ja voor mij werkte het prima ik kon gewoon allerlei meuk op de rollator leggen en overal heen rijden :)

Pssst: Ik heb deze wel alleen in huis gebruikt haha

Member of global cooling initiative

Mijn vriendin gebruikt in huis een bureaustoel op wieltjes om van alles te transporteren in huis. Wij hebben wel een gietvloer zonder drempels om het leuk te houden.

@jos1 en @HN65,

uhh een rollator heb ik niet, maar t is wel een idee. De bureau stoel is wellicht een optie. Voor zover drink ik hem naast het koffiezetapparaat, kijk naar buiten en realiseer me dat ik nu met m’n gezin in de auto omweg zou zijn naar de Wildkogel…Maar helaas. 't Knaagt wel een beetje aan me dat m’n vrouw en dochters door mijn situatie nu niet op vakantie kunnen :-(

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

@mv herkenbaar, baal ook ontzettend dat wij nu niet gaan door mijn knie, maar baal nog meer voor m’n dochtertje en m’n man ook ja…

Hoe gaat het nu?

Hoi @Desiree2 en de rest

Ja naar omstandigheden redelijk goed. Ik ben een optimist en leg me redelijk makkelijk neer bij de feiten. Daar verander ik namelijk toch niks aan en focus me daarom maar op m’n revalidatietraject! Maar goed je vroeg me hoe het nu gaat.
Het is zondagmorgen, de tv staat aan en de webcambeelden van de alpen knallen van het scherm. Nou ja je kent het gevoel wel denk ik.
Morgen heb ik een afspraak bij Spomed in Capelle om te kijken hoe en wat. Ik hoop wat meer te ervaren over het traject. Wat gaat er gebeuren, hoeveel keer per week zit ik daar, hoe lang gaat het duren en duren ze voorzichtig een prognose te geven (m.a.w. zou het theoretisch mogelijk zijn om ergens in de toekomst weer te skiën, even buiten beschouwing gelaten of ik het er nog voor over heb). Deze brace moet in vedergeval tot 23 maart blijven zitten en dan een brace die een beetje kan buigen.
Deze week voor het eerst gedoucht zonder brace en dat was wel een uitdaging kan ik je zeggen. Daarna ben ik op bed gaan zitten, even de brace afgelaten en dat voelde wel heel fijn. Been lekker ingesmeerd, litteken ook met speciale crème en een boekje erbij. Het viel me wel op dat de linkerkant van de knieschijf redelijk gevoelloos is. Er bestaat een kans dat dit zo blijft en dat schijnt wel te wennen. Nou ja we zien het wel. Morgen in vedergeval vol goede moet naar Spomed ;-)

null

*bericht bewerkt door MichelV op 26 feb 2017 11:44

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

vandaag naar de revalidatie geweest en ik moet “normaal” proberen te lopen met krukken zodat ik het lopen niet verleer. Maximale druk op m’n been is 5kg. En ik heb voor het eerst sinds het ongeluk m’n been een beetje mogen buigen om te kijken of dit überhaupt gaat. Maximaal 20º , maar ik ben er blij mee.

*bericht bewerkt door MichelV op 06 mrt 2017 18:27

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

“lopen op lucht”, wel afwikkelen maar nauwelijks druk er op zetten. Nogal spannend in het begin :-)

Kleine update:

Vandaag is het alweer 10 weken geleden en ik kan zeggen dat ik sinds een kleine 2 weken een beweegbare brace heb. Ben dus weer een beetje flexibeler. Ik ging vervolgens van 20 naar 30 graden en vanmorgen heeft m’n fysio Olaf hem op 60(!) graden ingesteld.

't Voelt allemaal erg week aan. Na goed 9 weken compleet stilgestaan te hebben is er van m’n bovenbeenspier niet veel meer over, en dat merk ik goed. Het kost erg veel moeite om mijn been op te tillen en realiseer me nu hoe zwaar eigenlijk een been is.

De chirurg is erg tevreden over het verloop van de genezing, maar het blijft een langdurig verhaal. Eerdar de steekpees (patella) weer volledig te belasten is en dus genezen praat je toch over 300 tot 500 dagen (!) en die tijd heeft het echt wel nodig. Nou ja t is niet anders. M’n gepromoveerde hamstring die nu deels door het leven gaat als kruisband en knieband doet het ook goed, al hebben hun ook de tijd nodig om hun functie goed uit te kunnen voeren. Er zoeten bloedvaten en zenuwen “naartoe” groeien om goed op sterkte te komen.

En terugkijkend baal ik er wel van met welk gemak dit alles is gebeurt. Was ik nu aan het skiën als zo vaak omschreven is in het topic “Hard & Ongecontroleerd” dan begreep ik het nog en kon misschien nog zeggen dat ik dat dan maar niet meer doen en me beperk tot rustig cruisen. Maar nee een mooi geprepareerde blauwe piste was genoeg voor deze ellende. Gelukkig heb ik aan de hand van m’n go pro kunne zien wat er gebeurt is en het een beetje kunnen relativeren.

Voor degene die het interesseer hier is de link van m’n film, waarbij m’n final run begint op 5.25

https://youtu.be/kNfoMfxADqU

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

Hey, daar is dan toch je film! Het blijft ongelofelijk hoe snel er zoveel stuk kan gaan maar fijn om te lezen dat je ge-upgrade hamstring het goed lijkt te doen.

Heel veel beterschap met je herstel!

Ik kon het niet laten je filmpje te analyseren :-)

Uit de film zie ik (mijn interpretatie dus) dat op 6:02 (op basis van de halve ski’s en de spray die ik zie) je binnenkski in de bochtaanzet naar rechts begint te happen (en dus iets teveel druk op de binnenski of aggressief de binnenski gekanteld) en dat je buitenski op dat moment (lijkt) minder druk heeft. Een seconde later komt je happende binnenski in een spoor terecht waardoor deze nog harder hapt… Je raakt de balans kwijt en je ligt op de grond. De oorzaak van je val tijdens je relaxte (?) cruise actie lijkt in mijn ogen te zitten in een moment van onoplettendheid (?) waardoor de combinatie van wellicht onvoldoende druk op de buitenski en/of onverwacht happen van de binnenski (of een combinatie van beide) je val hebben ingeleid…

Atomic Redster S9 Revoshock 160 / G9 Revoshock 172 / Rossignol Hero Elite LT 176

Idd gevalletje pech ( vreemde woordspeling)
Goed te lezen dat alles voorspoedig verloopt

May the ski force be with you !!

Succes met jouw herstel!

Heel veel beterschap met je herstel!

Ik kon het niet laten je filmpje te analyseren :-)

Uit de film zie ik (mijn interpretatie dus) dat op 6:02 (op basis van de halve ski’s en de spray die ik zie) je binnenkski in de bochtaanzet naar rechts begint te happen (en dus iets teveel druk op de binnenski of aggressief de binnenski gekanteld) en dat je buitenski op dat moment (lijkt) minder druk heeft. Een seconde later komt je happende binnenski in een spoor terecht waardoor deze nog harder hapt… Je raakt de balans kwijt en je ligt op de grond. De oorzaak van je val tijdens je relaxte (?) cruise actie lijkt in mijn ogen te zitten in een moment van onoplettendheid (?) waardoor de combinatie van wellicht onvoldoende druk op de buitenski en/of onverwacht happen van de binnenski (of een combinatie van beide) je val hebben ingeleid…

Chonn op 4 apr 2017 12:38

He @Chonn bedankt voor je analyse. Ik heb het thuis frame voor frame bekeken want ik snapte er niks van. De Piste was hard en dat was voor het carven heerlijk. tot het punt wat jij beschrijft. Daar was de consistentie van de sneeuw/piste veel zachter en raakte ik in een drift zeg maar. Druk te groot op de linkerknie en dan zie je dat m’n onderbeen plat op de piste ligt en de kant van de ski ineens zoveel grip heeft dat eigenlijk al de volgende frame ik door de lucht viel. Totdat ik de film terug gezien had was het voor mij een raadsel op welk moment van de val ik mijn knie geblesseerd had, maar dat weet ik nu. De Piste bult die me eruit haalde moest de sneeuw op die strook van de piste weer een aantal keer prepareren omdat hij er zelfs in wegzakte. Ik ben nogal geschrokken van de eenvoud waarmee alles is gebeurt, zeker ook omdat we de piste voor de 2e keer deden en toen was niemand van ons het zachte stuk opgevallen. Nou ja zo zie je maar, kleinhoekje… (de tyfus, sorry)

*bericht bewerkt door MichelV op 04 apr 2017 16:05

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

@mv sterkte met het herstellen. Uit je beelden blijkt maar weer dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Je zou toch niet verwachten dat je juist daar zo’n gecompliceerde breuk op loopt! Ik hoop dat je snel weer enigzins goed kan bewegen. En hopelijk na een zo nu lijkt lang herstel, mogelijk eens een afdaling kan maken.

Bergen + Sneeuw = ❤

Lees het verhaal nu pas. Bij deze nogmaals heel veel sterkte.

@Nelis bedankt! Ik hoop zelf ook op een spoedig herstel

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

Kleine update:

Net terug van een goede vakantie aan het Gardameer. Sinds 1,5 maand mag ik weer zelf een auto besturen en heb dan ook een groot deel gereden. Nog wel steeds een brace aan m’n been, maar het lijkt wel of die er inmiddels bij hoort.

Normaal ben ik ook op de zomervakanties altijd wel actief, maar daar had ik me nu niet op ingesteld. Gewoon lekker met m’n vrouw en dochters op de camping. Zij hebben het afgelopen half jaar wel het e.e.a. moeten laten in verband met mijn situatie. Ze hebben het dik verdient. Ik had eigenlijk ook niet de behoefte om te kijken wat voor activiteiten er waren rond het Gardameer, totdat ik stond te wachten bij de receptie naast het rek met de activiteiten…

null

Monte Baldo! Mooiste uitzicht over het meer en met de draaiende kabelbaan omhoog. Direct begon het bloed weer te kruipen en m’n knie te kloppen. Ja die heeft ondertussen ook wel een soort bewijsdrang om te laten zien wat hij kan (en dat is nog betrekkelijk, want spierkracht is normaar 25%, gelukkig geen pijn. Het is de controle die ontbreekt en uithoudingsvermogen).

Met z’n alle naar Malcesine en hop de baan in omhoog naar 1700 meter. En dan sta je daar. Fuck it (sorry voor m’n taalgebruik) ik doe het gewoon, die laatste 100 meter loop ik naar boven. Nou ja gewoon was het niet en ik werd ook wel raar aangekeken. Man met brace, wat doet hij nou hier? Nou gewoon laten zien dat ik afgelopen tijd niet stil heb gezeten “zammazegge”

Het is me gelukt en daar ben ik wel trots op. Aankomende winter gaat hem niet worden om te skiën simpelweg omdat de winter voor mij te vroeg komt. Maar ik sluit na dit avontuur niets meer uit.

null

Groet vanaf de Monte Baldo,
Michel

*bericht bewerkt door MichelV op 15 aug 2017 09:27

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

Hey Michel! Goed te lezen dat er een enorme vooruitgang is geboekt sinds dit voorjaar. En een draaiende kabelbaan…briljant, moeten ze direct overal invoeren.

Ach ja mensen kijken toch wel, zeker als je een brace om hebt hebt. Ik heb al heel wat mensen vreemd zien kijken als ik aan er einde van een dag boarder mij grote blauwe unit onder broek vandaan tover. Na een dag boarden ben je hem echt beu! Maar da’s verder lekker niet mijn probleem. Succes met het herstel en geniet van je kleine en grote overwinningen!

Let it snow, let snow, let it snow!

Thanks @HN65 @Bien

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

Zo, wat een prestatie alweer Michel. Na je laatste bericht heb je toch weer enorme “stappen” gemaakt! 😉 mooi om te lezen dat je geniet aan het Gardameer en je gezin ook. Ga je goed daar. En zet em op!

Bergen + Sneeuw = ❤

Top prestatie. Respect hoor. Mooie picas ook nog :-)

When life gets too complicated.... SKI

Kleine stapjes zegt men dan… Goed bezig, reuzensprongen! Laat het herstel zo maar doorgaan!

Thanks @Bennie

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

Goed te lezen dat je revalidatie goed gaat. Herken - helaas - dat gevoel dat je een echte stap hebt gezet in je revalidatie. Ook de momenten dat je denkt nooit meer te kunnen gaan wintersporten. Na 1.5 jaar revalideren stond ik weer op m’n board. Achteraf gezien een winter te vroeg, maar de drang om te gaan was te groot.

Kortom, niets uitsluiten volle bak trainen!

Mooi man! Goed om te lezen dat het herstel zo voorspoedig gaat… :)

Bescheiden update

Ben nu 1 jaar na de operatie en op controle geweest bij de arts. @ weken geleden zijn er foto’s gemaakt en het ziet er goed uit. Weinig tot geen slijtage en de “tunnels” die geboorte zijn om de nieuwe pezen te bevestigen zien er ook goed uit. Enige wat achterblijft is de spierontwikkeling, maar gezien de ernst van de blessure niet heel gek. Wat mag je verwachten na 4 maanden gips. Goede nieuws is dat ik afscheid mag nemen van mijn brace, eindelijk van dat ellendige ding verlost. Goed hoe nu verder. Ik ben nog steeds 2x p/w bezig met revalidatie en dagelijkse oefeningen. en daar ben ik nog wel een half tot een heel jaar mee zoet. Maar er zit verbetering in. Skien? Nee dat zit er helaas (nog) niet in. Of het er nog van komt? geen idee. eerst maar verder met de revalidatie. Iedereen verder veel skiplezier als je nog gaat.

groet Michel

I am a skiing dad, just like a normal dad. Except much cooler | retired :-(

Lekker de tijd nemen voor je herstel @mv, dan heb je nog een heel skileven voor je. Ben zelf, na anderhalf jaar revalideren toch te vroeg begonnen (met voetballen), paar maanden kwakkelen en toen weer foute boel… Kon ik er nog eens meer dan driekwart jaar revalidatie achteraan plakken. Nooit meer op niveau gekomen en na nog een tijdje kwakkelen bij de amateurs kwam de waarschuwing van mijn orthopeed. Dat ik toch zeker geen invalide wilde worden als jonge twintiger en maar aan stoppen moest denken.

En dus, naar de titel van je topic, toen was het over. Kort daarna voor het eerst gaan skien, ging prima, wel wat pijntjes en zwellinkjes natuurlijk, maar niets ernstigs. De eerste sport naast fitnessen en fietsen die ik echt zorgeloos kon doen (hardlopen e.d. gaat echt niet lang). Inmiddels ski ik sinds een tijdje bijna wekelijks en mijn knie voelt beter dan ooit sinds het oplopen van de blessure.

Moraal van dit verhaal, er zijn waarschijnlijk genoeg dingen die je niet meer kunt, maar skien hoeft daar zeker niet 1 van te zijn :)!

I can stick uphill ice, on my saucer...

Plaats een reactie