Toerskiweekend Senja, Noorwegen 29-4-16 tot 1-5-16

Ook al is het overal volop lente aan het worden, het skiseizoen is nog lang niet over. Veel noren zeggen dat april en mei de beste skimaanden zijn vanwege het goede weer, lange dagen, en lekker slusj (zoals ze het op z’n noors schrijven ;) ). Dit weekend organiseerde de studenten toerski vereniging in Tromsø een trip naar Senja, een eiland ten zuidoosten van Tromsø. Senja wordt soms een onondekte parel genoemd en is het 3e skiparadijs van noord noorwegen, na Lyngen en Lofoten. De westkust van Senja bestaat uit fjord na fjord omringd met steile pieken die opreizen vanuit het water tot een hoogte maximaal 1000 meter. Dat lijkt niet veel, maar het landschap is er niet minder spectaculair om. Het weer in het weekend had niet beter kunnen zijn met alleen maar zon en temperaturen van rond de 15 graden.

Kaartje met de locaties van de bergen en de camping. Tromsø ligt rechtsbovenin

Dag 1: Segla
Vrijdag middag was het vertrek vanuit Tromsø. Na een halve dag op de universiteit en een examen deadline om 12.00 stond ik aan het eind van de middag bepakt en bezakt met mijn skispullen op de verzamelplek. De reis van Tromsø naar Senja bestond uit een uur rijden naar Brensholmen vanaf waar de boot naar Botnhamn op Senja vertrekt. Daarna was het nog een kwartier naar de camping. Op de boot besloten we ’s avonds al de eerste tocht te maken. Na omkleden en ompakken op de camping vertrokken we naar een dorpje genaamd Fjordgård vanaf waar we begonnen met de beklimming. De beklimming is kort, maar steil. De laatste 300 meter bestaat uit een vrij constante helling tussen de 30 en 45 graden. Segla is 629m hoog en heeft de vorm van een driehoek waarvan twee kanten bijna helmaal verticaal. Dit geeft een fantastisch uitzicht op de top en een 360 graden panorama. Als je op je buik gaat liggen en over de rand kijkt, kijk je de diepte in langs een muur van meer dan 600 meter tot aan het fjord. We hebben ruim een uur op de top gezeten om te genieten van het uitzicht en de eeuwige zonsondergang. De afdaling was fantastisch met zachte slush van de top tot beneden aan de weg. Het begin van de afdaling is open, maar vanaf halverwege is het door het bos dat in noord Noorwegen vrijwel altijd bestaat uit dunne berkenboompjes. Na deze fantastische tocht reden we terug naar de camping om daar rondom een kampvuur aan het strand worsjes en marshmallows te grillen.

Het uitzicht vanaf de top van Segla richting het noordwesten

Ruim 600m recht naar beneden

Dag 2: Kvænan
Op zaterdag besloten we naar het zuiden van het eiland te rijden om een ‘klassieker’ te skiën: Kvænan, met 967m de op 2 na hoogste top van Senja. Hier kwam de sneeuw niet tot aan het fjord dus moesten we het eerste stuk met de skis op de rug omhoog lopen. Na het grootste stuk met skis onder de voeten moesten de skis weer op de rug net onder de top omdat er meer ijs lag dan sneeuw omdat het te steil werd. De top bestaat uit een rij van meerdere spitse topjes die volgens oude noorse sages versteende trollen zijn. Het uitzicht vanaf de top was weer spectaculair: fjorden en spitse bergen met daarachter eindeloze open zee. De afdaling was bovenin wat hard en ijzig, maar daarna perfect tot aan de bosrand waar het zo’n beetje ophield met de sneeuw en de ski’s weer op de rug moesten. Eenmaal beneden aangekomen hebben we meteen een verfrissende duik genomen in het fjord. En fris was het zeker, ik hield het denk ik nog geen minuut uit in het koude zeewater! Gelukkig was het warm genoeg om in de zon op te drogen.

Het uitzicht 's ochtens op de camping!

In korte broek en korte mouwen omhoog lopen met een fantastisch uitzicht

Op de top

Het uitzicht tussen twee ‘trollen’

Nog meer van de zon genieten

Terug beneden

's avonds op de camping

Dag 3: Roalden
De toch op zondag begon in het dorpje Senjahopen en leide onder een spectaculaire rotswand door (wel op de nodige afstand). Tijdens de tocht werden we af en toe opgeschrikt door een krakend en buldered geluik wanneer stukken overhangende sneeuw (cornice) afbraken en langs de enorme rotswand naar benden vielen. Overal onder de steile rotswand waren sporen van natte sneeuw lawines te zien.
Voordat we aan de afdaling begonnen waren we even afgeleid door een aantal durfals die een couloir namen waarbij ook een hoop sneeuw naar beneden kwam. Stukken van de afdaling waren echt fantastisch met perfecte sneeuw en lange steil hellingen, maar onderin tussen de bomen was het hard en ijzig omdat het de hele dag in de schaduw had gelegen. Na weer een prachtige skidag was het tijd voor de terugreis en hebben we op de boot nog even kunnen genieten van de avondzon. Een mooi einde van een fantastisch weekend!

Op weg naar Roalden

Zicht op Senjahopen

De afdaling :D

Behoorlijk grote lawine

Op de boot naar Brensholmen