Ski Safari Dolomieten 5/3 - 12/3/2016

Dit onderwerp gaat over de bestemming Val Gardena

Het is vrijdag 4 maart rond de klok van 18.30 uur langs de A2. Een parkeerplaats vol bussen en met koffers en ski’s sjouwende mensen. Iedereen is op zoek naar zijn of haar bus richting de sneeuw. Zelf stap ik samen met skimaatje Hans in busnr. 21 richting Val Gardena voor onze skisafari. De bus zit vol en na een tweetal tussen stops rijden we de A61 op. Een slaapverwekkende film doet de ogen sluiten en de volgende morgen als we de Brennerpas over rijden doe ik ze open. Hier is de wereld al een beetje witter geworden en kleurt helemaal wit als we het dal inrijden. De bus dropt de eerste reizigers in Ortisei en een aantal minuten later staan ook wij ergens in Val Gardena bij een bushalte. Samen met 8 andere safarigangers. We lopen richting het verzamelpunt waar de parkeerwacht al roept dat Martin zo komt en we wachten bij een van de restaurantjes met koffie en een broodje. Martin is de lokale organisator van skisafari’s en die moeten we dus hebben omdat we ons ook nog moeten omkleden.

Rond 10.00 uur is Martin er ook en kan het omkleden beginnen. Omkleden doe je in een soort van zeecontainer, die boven op het gebouw staat van de ‘metro’ richting de Col Raiser. Het hok is te klein om het gemakkelijk te noemen. Met 3 personen is het echt vol. Maar goed … uiteindelijk omgekleed, de rugzak gepakt met 6.5 kg. spullen voor de hele week en we staan buiten klaar. Nu even wachten op onze gids en dan op pad. De groep wordt groter en we zijn uiteindelijk met 13 personen, 9 mannen en 4 dames. De gids komt tegen 11.00 uur en we stappen met lift in en zweven boven de Saslong richting ons nieuwe avontuur.

null

De gids, Luis, is 74 jaar maar heeft er al snel een behoorlijk tempo in. Het sneeuwt ook lichtjes en de toch wat stramme beentjes moeten even wennen. We gaan, na wat in skiën, onderweg naar onze eerste overnachtingshut " De Frederola Hutte’ ook wel de pizzahut genoemd vanwege de heerlijke pizza’s. Aan het einde van de middag komen we hieraan, gooien de rugzakken af en met een biertje & pizza genieten we na van de eerste ervaringen. Ondertussen maken we ook wat uitgebreider kennis met elkaar. De slaapruimtes worden verdeelt en de stapelbedjes zijn snel bezet. De eerste nacht slaap ik met 5 man op een kamer. Onze kamer heeft een eigen douche en wc. Een heerlijke maaltijd is het einde van de eerste dag. Het licht gaat letterlijk en figuurlijk om 22.00 uur uit.

null

De volgende morgen schijnt de zon een beetje maar meer sneeuw hangt in de lucht. Het ontbijt is goed en voedzaam en vlak voor 08.30 uur staan we met rugzak op weer buiten. Het is leeg en stil op de berg. De pistes liggen er strak en verlaten bij. Dit is genieten! We knallen met de groep richting Wolkenstein over de stille pistes. Deze dag volgen we de route richting Kronplatz. Dit bleek al de eerste aanpassing te zijn, want vanwege te veel sneeuw was de oorspronkelijke route richting Cortina, via Arabba, niet begaanbaar. De zon wordt schaarser en de sneeuw soms heftiger. Mijn benen worden steeds vermoeider deze lange skidag. Het valt ff niet mee om lekker ontspannen te blijven skiën met sneeuw, slechter zicht en de vele sneeuwhopen. Ik ben blij met de lunchstop in het gebied van Badia. Heerlijk eten, verder skiën tot de opstapplaats voor de bus. We nemen even de bus richting de Picolinlift om zo verder te kunnen gaan richting Kronplatz. De laatste afdaling is een zwarte vanaf de top van de Kronplatz richting het einde. Die valt ff tegen! Ik krijg geen 10 meter meer uit mijn vermoeide benen geperst. Ben ik dan de enige van onze groep? Luis blijft af en toe in de buurt al hoe wel die volgens mij maar 1 standje kent en dat is "volgas’. Het is tegen 17.00 uur als we stoppen. Een tweetal busjes brengen ons naar onze hut.

null

Berggasthof Hausler ligt 15 min. rijden van Kronplatz boven op een berg. Heerlijke plek voor de komende 2 nachten. Het is gezellig binnen, er is wifi en ze hebben er een lekker biertje. We verdelen onderling de tweepersoonskamers en schuiven snel aan bij de heerlijke maaltijd. Mijn vermoeide benen vinden het ook heerlijk.

De volgende dag zijn de beentjes beter, vertrekken we met de busjes richting Kronplatz en skiën we de hele dag alles rondom deze berg. De pistes liggen er geweldig bij en de zwarte afdaling van gisteren is, vooral in de ochtend, een heerlijke afdaling! Om klokslag 12.00 uur staan we bij de grote klok op de berg. Langzaam komt de klok in beweging en even later klinkt de grote klok over de pistes. Luis neemt ons mee naar een afgelegen hut voor een heerlijke lunch. De middag bestaat weer uit heerlijke afdalingen over de prima sneeuw die ook deze dag langzaam groeit. Er valt dus nog altijd sneeuw uit de lucht. Aan het einde van de middag gaan we terug naar de hut en wederom wacht even later een heerlijke maaltijd.

null

Inmiddels is het dinsdagochtend, er ligt 20 cm verse sneeuw en Luis geeft aan dat onze route weer anders zal worden. Niet richting Civetta maar richting Ciampac gaan we vandaag. Dat gaat weer een lange dag worden gezien de afstand. Na te zijn gedropt bij de liften, skiën we door een heerlijke verse laag over de mooie pistes. Van lift tot lift is het een feestje deze morgen. De rugzak voelt als normaal en de beentjes doen heerlijk mee. Na een koffiestop in La Villa gaan we verder richting Badia voor de lunch. De middag staat weer in het teken van meters maken en via Arabba komen we in de buurt van onze eerste overnachtingshut. Daar skiën we nog wat rond terwijl het is gaan sneeuwen. Met de nieuwe gondel op de Col di Rossi dalen we af richting Alba, nemen de gondel naar Ciampac en bereiken we uiteindelijk tegen 17.00 uur onze hut. Deze hangt vol met jachttrofeeën en een vierpersoonskamer is o.a. voor mij de rustplaats. Deze hut is minder gezellig en ook het eten valt tegen. Hier doen ze weinig moeite om het gezellig te laten zijn. Het is niet anders en slapen doen we toch wel.

null

Een weinig fantasierijk ontbijt vult de magen en we mogen gelukkig weer weg. Weer over heerlijke lege pistes doen we een deel van de zogenaamde Panorama Tour richting Pozza di Fassa. Maatje Hans pakt onderweg even verkeerde skietjes mee maar kan die later toch weer omruilen voor zijn eigen latjes. We nemen 2 keer een bus en zijn aan het einde van de ochtend in het gebied bij Viggo di Fassa. Klein maar fijn met heerlijke knalafdalingen en een top plek voor de lunch. De gastheer laat na de lunch drie flessen rondgaan met eigen gestookt mondwater. Eenmaal weer beneden wacht een busrit, via Moena, richting de San Pellegrino pas. Aangekomen stappen we uit, nemen een grote gondel naar de Col de Margherita. Het is hier ook niet echt druk, alles ligt ruim boven de boomgrens en we zien heerlijke afdalingen liggen. We genieten de rest van de middag van heerlijke brede afdalingen en pakken de laatste lift rond 16.30 uur. Eenmaal weer boven skiën we naar onze hut voor de komende 2 nachten, Laresei geheten, op 2250m hoogte is ons ‘thuis’.

null

null

Deze hut is gezellig met een mooie stenen kachel en de kamer verdelen we onderling. Met 4 heb ik een prima kamertje en met twee douches zijn we ook blij. Eerst even genieten van de omgeving met de ondergaande zon die wegzakt achter de bergen. We zitten hier aan de achterkant van de bekende Marmolada. Een paar biertjes, wat spelletjes doen en dan aan tafel. Hier maken ze er gelukkig weer wat van. De ene schaal na de andere komt op tafel. Het smaakt geweldig allemaal en met een gevulde buik worden nog wat spelletjes gedaan. Dan is het ook hier weer snel 22.00 uur en dan gaat iedereen naar bed.

null

null

Rond 06.15 uur komen de eerste zonnestralen de kamer in. Snel iets aanschieten en naar buiten. Het is adembenemend mooi en diverse reisgenoten schieten prachtige plaatjes. Weer zijn alle pistes straks geprepareerd maar eerst ontbijten. Het ontbijt is uitgebreid en om 08.30 uur staat iedereen buiten. Klaar om een dagje het gebeid te verkennen. We beginnen met een aantal keren de lange dalafdaling te doen. Een heerlijke zwarte afdaling die tot een uur of 10.00 echt super lekker is. Deze afdaling brengt je in het mooie plaatsje Falcade. De hele ochtend is puur genieten in de prachtige omgeving, met blauwe lucht, heerlijke zonnetje en met veel heerlijke sneeuw. Na de lunch gaan we richting de San Pellegrino pas om daar de boel te verkennen. Overal heerlijke brede afdalingen, niet al teveel skiërs/boarders en vlotte liften. Echt veel Nederlanders heb ik hier niet gezien. Later die middag weer terug in onze hut. Op het terras drinken we nog wat, roken een sigaar en later genieten we wederom van een heerlijke maaltijd. Hier hebben ze het goed voor elkaar!

null

null

Na een heerlijke nacht, voedzaam ontbijt beginnen we om 08.30 uur aan onze laatste volledige skidag. We gaan weer richting Alba/Ciampac vandaag. Onderweg zullen we even de bus nodig hebben om in Alpe di Lusia uit te stappen, daar wat te skiën en later die dag dus weer terug richting Ciampac te gaan. We vertrekken, snoepen weer van de lege pistes, pakken de bus en stappen uit bij de gondel van Alpe di Lusia. Eenmaal boven vind ik het er drukker dan ik gewend ben. Het is ff meer opletten hier gezien het aantal andere pistegebruikers. We verkennen het gebied, pakken de lunch en maken wat meer kilometers voordat we weer in de bus zitten. Inderdaad een bus die ons via Moena naar het dalstation in Pozza di Fassa brengt. Dit kennen we nog. Het is weer begonnen met sneeuwen en we gaan de laatste kilometers richting Ciampac. De pistes zijn nu minder, het zicht slechter en het waait inmiddels ook stevig. Ik ben blij als we onze hut bereiken. Helaas wel de minst gezellige hut van de hele reis zoals we die eerder deze trip hadden. Het is niet anders. Wederom was het avondeten weinig bijzonders en ging mijn lampje om 21.45 uur echt uit.

null

Dan is het dus toch zaterdagochtend 12 maart geworden. De laatste ochtend van deze skisafari. Met Luis worden de laatste plannen voor deze dag besproken. Luis moet snel terug naar Val Gardena want er wacht hem een nieuwe groep. Onze groep verdeelt zich vandaag tussen Marmolada-gangers en Seceda-gangers. Ik behoor tot de laatste groep. Samen met Luis gaan wij terug richting ons beginpunt onderaan de Saslong. De pistes zijn wederom leeg als we beginnen en de zon staat heerlijk aan de hemel. We knallen in hoog tempo terug richting Val Gardena. We nemen afscheid van Luis, droppen onze rugzak ondertussen in de ‘omkleedcontainer’ en gaan met de metro naar de Col Raiser. Wat is het toch prachtig hier en we nemen de lange piste naar Ortisei. Natuurlijk een stop voor de heerlijk appfelstruddel bij Anna. We nemen een uitgebreide koffie/struddelpauze in de heerlijke ligstoelen. Dit is ook vakantie …. met je snuitje in de zon en genieten van al het lekkers. Heb ik toch ook een beetje gemist tijdens de safari bedenk ik me. Toen moest alles toch wel ‘snel snel’. Na een heerlijke pizza bij de Fermedahut, ben ik rond 15.00 uur terug bij de ‘omkleedcontainer’. Het is er rustig, ik krijg de sleutel en ga me op het gemak omkleden, de rugzak leegmaken en de reistas vullen. Dan een smsje … de bus heeft 3.5 uur vertraging! Niet om 19.45 uur vertrekken maar om 23.15 uur. Dat is ff balen en we moeten even iets regelen om onze bagage ergens te kunnen droppen. Hotel Florian ligt vlakbij en daar mogen we alles achterlaten en we beloven er te komen eten. Prima geregeld en we ‘duiken’ de après-ski in onderaan de Saslong. Het is er gezellig en inmiddels groeit onze groep ook weer aan met de Marmolada-gangers.

null

null

Na de après-ski is het eten, spelletje doen en dan eindelijk rond 23.30 uur de bus in. Ik heb de Brennerpas niet meer gehaald en werd de volgende morgen ergens in de buurt van Koblenz weer wakker voor het ontbijt. De laatste uurtjes richting Nederland en dan rond 12.30 uur de parkeerplaats langs de A2 op …… bijna home sweet home!

null

Fact & Figures:

  1. Deze meerdaagse ski-safari is een geweldige ervaring voor de gevorderde skiër/boarder.
  2. Je maakt lange dagen, het tempo ligt best hoog en koffiepauzes zijn schaars. Volgens wat groepsgenoten met GPS apps, zo rond de 75-85 km per dag.
  3. De hutten zijn over het algemeen goed en je slaapt met meerdere personen op een kamer.
  4. Wifi is niet altijd aanwezig en pinnen kan ook niet overal.
  5. Een groepsreis vraagt wat aanpassingsvermogen en flexibiliteit van jezelf.
  6. Ik heb deze trip via Sunweb geboekt maar de organisatie is in handen van Martin Reichhalter (http://www.reichhalter.com)
  7. Je benut alleen geprepareerde pistes, veelal rood of blauw. Deze moet je vlot, zonder pauzes, kunnen skiën/boarden.
  8. Soms heb je even een bus nodig om als groep door het gebied heen te kunnen en een route kan wijzigen vanwege sneeuw of andere omstandigheden.
  9. De gids regelt veel, ook onderweg indien nodig. Hou rekening met aanpassingen van de route.
  10. Een rugzak van 25-30 liter is genoeg. Ik had 6.5 kg. in een 30l. rugzak.
  11. Neem vooral niet teveel mee! Beetje wasmiddel is handig voor kleine wasjes.
  12. De sleutel van de omkleedcontainer is te krijgen bij de kassa van de metro en bij de parkeerwacht.

Voor de rest …. als je veel wilt zien van de prachtige Dolomieten zou ik een ski-safari zeker eens overwegen. @mijn mede ski-safarigangers die dit lezen: Thnxs voor een top week!

*bericht bewerkt door moderator (JessicaKroef) op 04 jan 2021 14:32

Wat een leuk verslag uit een geweldig gebied…

@MrSki, wat een gave week heb jij gehad zeg! Prachtig om te lezen hoewel het wederom een zeer sterke promotie is voor de Dolomieten! :-)

gaaf zeg.

Mooi verslag, ziet er erg mooi uit! Veel foto’s herken ik nog wel van mijn vakantie :D Zo’n safari lijkt me wel echt heel vet om veel gebiedjes te zien!

#proudtobepartofleswintersporters

Wij deden ook een safari, mijn kinderen en ik. Omdat ze kleiner waren, had ik wat van hun in mijn rugsack, dus 9 kg op mijn rug.

'twas zwaar.

maar super leuk. Ik wil het nog een keer doen. Ik denk volgende jaar weer.

Geweldig! Precies een jaar geleden had ik ook Luiz als gids! Fijne kerel die graag verteld over alles wat er te zien is onderweg. Maar wel een compleet andere route had jij. Wij hadden grofweg St. Christina - Ciampac- Cortina (2 dagen)- Civetta-Marmolada (ook 2 dagen)-St. Christina. Tussen door ook Lagazuoi aangedaan.
Ik kan me helemaal vinden in je ervaringen. Echt een hele andere skivakantie!

Aftellen maar!

onder Nederlandse begeleiding http://www.huttentocht.com

May the ski force be with you !!

Lijkt me helemaal geweldig om zo de Dolomieten te doorkruisen. Misschien iets voor volgend jaar. Mijn grootste angst betreft eigenlijk de groep. Zeer waarschijnlijk ten onrechte maar ik heb wat dat betreft al een paar vervelende ervaringen gehad. Een verkeerde groepsgenoot kan mijn vakantie bederven. Hoe zijn jullie ervaringen?

moet je hier trouwens zelf je eigen ski’s voor meenemen? of is er voor de tocht van start gaat nog tijd om dat te regelen.

Ik heb de huttentocht ook een aantal keer gemaakt. Was afgelopen week in Ortisei en vroeg me al af hoe het met Luis zou zijn, maar gelukkig de goede man leeft nog! Maakt hij nog steeds voor iedere deelnemer een overzicht waar je allemaal hebt geskied die week? Er is nog een organisatie die deze reizen organiseert. Deze zijn te boeken volgens mij via Neckermann. Je start dan vanuit hotel Frara. Ik vond deze persoonlijk wat beter georganiseerd betreffende de opstart. Je hoeft je niet om te kleden in een container maar gewoon in je slaapkamer. Al met al blijft het een hele mooie ervaring

@bastin Er is zeker tijd om je huurmateriaal te regelen. Op nog geen 5 min. van de metro zit een verhuurbedrijf. @hakke2 Tja, dat weet je met vreemden eenmaal nooit. Alternatief is een eigen groep bij elkaar organiseren.

ok dank je, ga ik me eens verder verdiepen in deze reizen.

He mr. Ski,

Mooi reisverslag. Het was inderdaad een fantastische reis.
Wellicht volgend jaar weer.

Gr. De snowboarder

MrSKI,

Heel mooi verslag van een mooie week. Dit was mijn tweede skisafari maar door de vele sneeuw nog steeds niet in Cortina geweest. Moet dus nog een keer terug.

Brummel & MrSKI misschien tot volgend jaar

null
null

Luis is weer de afgelegde routes aan het bijwerken!. Ik heb mijn exemplaar gister nog maar eens bekeken
Hoelang zou hij dit al doen? Ik begreep dat hij pas op latere leeftijd is gaan skien.
Als gids is hij toch wel de hele winter op pad zo. Petje af!
Had hij bij jullie nog de zelfgemaakte houten spelletjes? ;)

Aftellen maar!

Wat een leuk, samengevat verslag. Ik denk dat je heel wat mensen warm hebt gemaakt voor zo’n skisafari. Mij in elk geval wel. Heel eg bedankt

linda

Luis aka Luigi is a echt een held! Maar af en toe ook wel een beetje een stresskip.
De houten spelletjes zijn van de eigenaar van rifugio Larasei. Sowieso een tophut!
Leuk verslag: Heel herkenbaar allemaal!

@MrSKi, Bedankt voor je verslag!
Ik ben voor de vijfde keer in de Dolomieten, rond de sella gruppe maar er is zo veel meer te zien zo te lezen. Deze skitour staat vanaf nu zeker op mijn lijstje!

@Auke83: graag gedaan. Het is inderdaad prachtig daar. Ben zelf ook net terug. Kijk nu al weer uit naar volgend seizoen. Een safari doen is een gave ervaring. Heb er twee gedaan en wat mij betreft gaat een derde er zeker nog eens komen.

Plaats een reactie